Podchorążowie na szkoleniu z organizowania przepraw; grupa podchorążych stojących tyłem do budynku.
Fot. 1. Podchorążowie na szkoleniu z organizowania przepraw

Zajęcia dla podchorążych z Wydziału Inżynierii Mechanicznej zorganizował pododdział przeprawowy Wojsk Inżynieryjnych w 4. Pułku Saperów w Dęblinie. Zadaniem pułku jest urządzanie i utrzymywanie przepraw.

Podchorążowie, studenci kierunku mechanika i budowa maszyn ze specjalnością maszyny inżynieryjne wzięli udział w zajęciach taktyczno-inżynieryjnych zorganizowanych 20 listopada 2024 r. w Dęblinie. Tematyka zajęć obejmowała poszczególne etapy urządzenia i utrzymania przeprawy przez Wisłę – zarówno przeprawy desantowej, zorganizowanej na transporterach pływających PTS-M, jak i przeprawy promowej, z wykorzystaniem elementów parku pontonowego PP-64.

Podstawowym celem zajęć było zapoznanie podchorążych z przebiegiem procesu dowodzenia na poziomie dowódcy plutonu, w warunkach jak najbardziej zbliżonych do rzeczywistych: od postawienia zadania, poprzez rozpoznanie przeszkody wodnej, urządzenie przeprawy i jej utrzymanie, aż po działania grupy ratunkowo-ewakuacyjnej oraz udzielenie pomocy technicznej.

Wizyta w jednostce liniowej oraz możliwość uczestniczenia w zajęciach ze sprzętem podniosły poziom świadomości podchorążych w obszarze dowodzenia na szczeblu dowódcy plutonu. Od doświadczonych dowódców pododdziałów podchorążowie dowiedzieli się, jakie są możliwości i ograniczenia poszczególnych jednostek sprzętu i wyposażenia. Przybliżono im problemy, z jakimi będą się mogli spotkać w przyszłej służbie.

ppłk Tomasz Ślęzak, Wiesław Kuchta
fot. źródło: 4. Pułk Saperów w Dęblinie

Grupa podchorążych w pomieszczeniu, stoją dookoła mapy.
Fot. 2. Podchorążowie na szkoleniu z organizowania przepraw

Podchorążowie na szkoleniu z organizowania przepraw.
Fot. 3. Podchorążowie na szkoleniu z organizowania przepraw

Podchorążowie na szkoleniu z organizowania przepraw.
Fot. 4. Podchorążowie na szkoleniu z organizowania przepraw

Podchorążowie na szkoleniu z organizowania przepraw.
Fot. 5. Podchorążowie na szkoleniu z organizowania przepraw

Podchorążowie na szkoleniu z organizowania przepraw.
Fot. 6. Podchorążowie na szkoleniu z organizowania przepraw

Podchorążowie na szkoleniu z organizowania przepraw.
Fot. 7. Podchorążowie na szkoleniu z organizowania przepraw

dr inż. Janusz Chojnowski
Fot. 1. dr inż. Janusz Chojnowski

W dniach 13–14 listopada 2024 roku odbyła się edycja największego w Europie Środkowo-Wschodniej wydarzenia matchmakingowego – Konferencja Horizon4Poland’24. Była ona poświęcona innowacyjnym technologiom oraz ich zastosowaniom w przemyśle i energetyce. Wydarzenie zgromadziło wybitnych ekspertów z różnych dziedzin nauki i techniki, reprezentujących zarówno środowiska akademickie, jak i przemysłowe. Konferencja miała miejsce w Hotelu Novotel Warszawa Airport i przyciągnęła uwagę szerokiego grona uczestników z kraju i zagranicy.

Podczas wydarzenia, z ramienia Wojskowej Akademii Technicznej, wystąpił dr inż. Janusz Chojnowski, który zaprezentował referat zatytułowany: „Dual-fuel engines using hydrogen-enriched fuels as an ecological source for industry and energy production”. W swoim wystąpieniu dr Chojnowski przedstawił wyniki obiecujących badań nad technologiami niskoemisyjnymi, które mają potencjał do zrewolucjonizowania sektora transportowego oraz energetycznego.

W trakcie prezentacji zaprezentowano koncepcję modernizacji silników diesla poprzez ich przystosowanie do zasilania syntetycznymi paliwami wzbogaconymi wodorem. Podczas referatu omówiono także potencjalne zastosowania tej technologii, podkreślając jej uniwersalność oraz elastyczność w dostosowywaniu do różnorodnych wymagań.

Efektywna współpraca między podmiotami naukowymi a przedsiębiorcami wpływa na zwiększenie aktywności w konkursach programu Horyzont Europa – największego w historii Unii Europejskiej programu w zakresie badań naukowych i innowacji. W ciągu siedmiu lat (2021–2027) na nowatorskie badania i innowacyjne rozwiązania przeznaczono łącznie 95,5 mld euro.

Hasło przewodnie tegorocznego wydarzenia brzmiało: „Polish Presidency on the Horizon” i nawiązywało do objęcia przez Polskę prezydencji w Radzie Unii Europejskiej od stycznia 2025 roku (w ramach trio z Cyprem i Danią).

W tym roku na konferencji pojawiło się przedstawicielstwo kilkunastu partnerstw europejskich, m.in.: Virtual Worlds, Batt4UE, EIT InnoEnergy, Solar PV, AI Data and Robotics Association, Clean Aviation, SESAR Joint Undertaking, EP PerMed, BrainHealth. Tegoroczna edycja koncentrowała się na udziale partnerów biznesowych poszukujących naukowców do współpracy przy projektach B+R oraz na obecności przedstawicieli instytucji finansujących tego typu inicjatywy.

Więcej informacji o działalności naukowej i projektach realizowanych w WIM-WAT można znaleźć na stronie Wojskowej Akademii Technicznej.

Uczestnicy Konferencji Horizon4Poland’24
Fot. 2. Konferencja Horizon4Poland’24

dr inż. Janusz Chojnowski
Fot. 3. dr inż. Janusz Chojnowski

Katarzyna Jasik siedzi przy stole, na którym stoją rózne urządzenia z robotyki.
Fot. 1. mgr inż. Katarzyna Jasik

Naukowcy z Wojskowej Akademii Technicznej testują alternatywną metodę druku 3D – ekstruzję materiałów (MEX), charakteryzującą się niskim kosztem i prostotą użytkowania. W obliczu rosnącej popularności technik addytywnych w przemyśle motoryzacyjnym, lotniczym i kosmicznym zespół bada, czy MEX, stosowany dotychczas głównie do druku polimerów, sprawdzi się w produkcji metalowych komponentów ze stali 17 – 4 PH jako tańsza alternatywa dla zaawansowanych metod laserowych, takich jak PBF-LB/M.

„Celem badań jest analiza właściwości stali 17 – 4 PH wytwarzanej addytywnie metodą ekstruzji materiałów (ang. Material Extrusion, MEX). Technika ta jest jedną z najpowszechniej stosowanych metod druku 3D, szczególnie w druku polimerów. Jednak wraz z postępem technologicznym i rosnącym zainteresowaniem drukiem 3D, technika ta jest adaptowana do druku nowych materiałów, takich jak ceramika lub metal” – mówi mgr inż. Katarzyna Jasik z Wydziału Inżynierii Mechanicznej WAT.

W metodzie MEX stosuje się termoplastyczny drut nawinięty na szpulę potocznie nazywany filamentem. W druku metalu materiałem wejściowym jest kompozyt polimerowo-metalowy, dopiero po dodatkowej obróbce wydrukowanych części (debindowaniu i spiekaniu) uzyskuje się końcowy produkt o strukturze czystego metalu.

Głównym powodem podjęcia tej tematyki badawczej przez naukowców WAT jest wczesne stadium rozwoju tego typu materiałów, a także znacząco niższe koszty druku metodą MEX w porównaniu z innymi technikami druku 3D metali, takimi jak techniki łączenia proszku metalowego za pomocą lasera PBF-LB/M (ang. Laser Beam Powder Bed Fusion of Metals).

„Koszt zakupu drukarki pracującej w technologii MEX wynosi około 4,5 tys. złotych, co jest wartością kilkudziesięciokrotnie niższą niż w przypadku drukarek opartych na technologiach laserowych, których cena często przekracza milion złotych. Ponadto metoda MEX charakteryzuje się znaczną mobilnością i łatwością implementacji w różnych środowiskach, co sprawia, że może być stosowana w warunkach polowych (np. mobilnych systemach kontenerowych), gdzie przeprowadzenie kalibracji i ustawienie specjalistycznych maszyn, takich jak drukarki PBF-LB/M, jest skomplikowane, a czasem wręcz niemożliwe” – wyjaśnia doktorantka WAT.

Pierwsze opublikowane w czasopiśmie Materials badania stanowią wstęp do podjęcia danej tematyki badawczej. W analizach porównywana jest stal 17 – 4 PH wytworzona dwiema technikami druku 3D – MEX oraz PBF-LB/M – w celu oceny czy części ze stali produkowane metodą znacznie tańszą i prostszą (MEX) mogą być konkurencyjne wobec bardziej zaawansowanych technologii druku 3D z metalu.

Badania wykazały, że próbki wydrukowane techniką PBF-LB/M charakteryzują się korzystniejszymi właściwościami mikrostrukturalnymi, jednak ich właściwości mechaniczne, takie jak twardość i chropowatość powierzchni, są nieco niższe w porównaniu z odpowiednikami wytworzonymi metodą MEX.

„Wyniki te pokazują, że technologia MEX ma duży potencjał w druku metali, choć jej pełne wykorzystanie wymaga dalszych badań nad optymalizacją parametrów druku oraz strategiami minimalizacji defektów związanych z procesem wytwarzania. Szczególne znaczenie ma tu kwestia ograniczenia porowatości wydruków MEX, która stanowi kluczową barierę dla zwiększenia ich konkurencyjności wobec technologii takich jak PBF-LB/M” – tłumaczy mgr inż. Katarzyna Jasik.

Jak zapowiada, dalsze badania będą się koncentrować na szczegółowej analizie parametrów procesu druku MEX, z naciskiem na wpływ ustawień parametrów technologicznych na mikrostrukturę i właściwości mechaniczne materiału. Przeprowadzone analizy będą miały na celu ograniczenie porowatości i innych defektów strukturalnych, co może umożliwić osiągnięcie lepszych właściwości końcowych stali, w tym właściwości mechanicznych.

„Badania te, są częścią mojej rozprawy doktorskiej, w ramach której planuję przeanalizować różne kombinacje parametrów, które odpowiedzialne są na nakładanie poszczególnych ścieżek materiału, a także rozszerzyć badania nad właściwościami mechanicznymi, by ostatecznie wytypować optymalny zestaw, umożliwiający wytwarzanie elementów o maksymalnej gęstości, minimalnej porowatości przy możliwie najlepszych właściwościach mechanicznych. Badania te realizuję pod kierunkiem promotorów prof. dr. hab. Lucjana Śnieżka oraz dr. inż. Janusza Kluczyńskiego” – mówi Katarzyna Jasik.

Przyszłość technologii MEX widziana jest także przez pryzmat tzw. cyfrowego magazynu części. Produkcja addytywna pozwala na drukowanie komponentów na żądanie, co eliminuje potrzebę kosztownego magazynowania części zamiennych. Jest to szczególnie interesujące dla przemysłu motoryzacyjnego, lotniczego czy obronnego, gdzie możliwość natychmiastowej produkcji elementów na miejscu przynosi zarówno oszczędności, jak i usprawnia procesy logistyczne.

Innowacyjność podjętych badań przez mgr inż. Katarzynę Jasik, a także bardzo mała wiedza w zakresie badań podstawowych na temat wysokowytrzymałych stali nierdzewnych otrzymywanych metodą MEX stanowiła również motywację do złożenia przez doktorantkę WAT wniosku o dofinansowanie projektu związanego z tą tematyką do Narodowego Centrum Nauki w ramach programu „Preludium”.

Jak zapowiada, dalsze badania będą się koncentrować na szczegółowej analizie parametrów procesu druku MEX, z naciskiem na wpływ ustawień parametrów technologicznych na mikrostrukturę i właściwości mechaniczne materiału. Przeprowadzone analizy będą miały na celu ograniczenie porowatości i innych defektów strukturalnych, co może umożliwić osiągnięcie lepszych właściwości końcowych stali, w tym właściwości mechaniczne.

Wyniki badań ukazały się w czasopiśmie „Materials” w artykule pod tytułem: 17 – 4 PH Steel Parts Obtained through MEX and PBF-LB/M Technologies: Comparison of the Structural Properties. Współautorami artykułu są: mgr inż. Katarzyna Jasik, prof. dr hab. Lucjan Śnieżek, dr inż. Janusz Kluczyński, mgr inż. Jakub Łuszczek, dr inż. Krzysztof Grzelak, por. mgr inż. Bartłomiej Sarzyński i dr inż. Ireneusz Szachogłuchowicz z Instytutu Robotów i Konstrukcji Maszyn na Wydziale Inżynierii Mechanicznej WAT.

Artykuł otrzymał 140 punktów, wskaźnik cytowań dla czasopisma (IF) to 3.1.

Marcin Wrzos
fot. Marcin Wrzos
źródło: promocja.wat.edu.pl

Katarzyna Jasik siedzi przy stole, na którym stoją rózne urządzenia z robotyki.
Fot. 2. Nowa stal i technologia MEX – przyszłość druku 3D metali

Katarzyna Jasik siedzi przy stole, na którym stoją rózne urządzenia z robotyki.
Fot. 3. Nowa stal i technologia MEX – przyszłość druku 3D metali

Katarzyna Jasik siedzi przy stole, na którym stoją rózne urządzenia z robotyki.
Fot. 4. Nowa stal i technologia MEX – przyszłość druku 3D metali

Napis - logo Wyścig talentów.
Fot. 1. Wyścig talentów

Dziekan Wydziału Inżynierii Mechanicznej, Pan dr hab. inż. Jerzy Jackowski, prof. WAT został honorowym Ambasadorem ogólnopolskiego konkursu branży motoryzacyjnej „Wyścig Talentów”.

Konkurs przeznaczony jest dla uczniów szkół branżowych i techników motoryzacyjnych oraz wszystkich innych, zainteresowanych problematyką motoryzacji i ma na celu m.in. podniesienie poziomu wiedzy technicznej wśród młodzieży i wizerunku pracy w branży motoryzacyjnej, zwrócenie uwagi na motoryzację jako przyszłościowego kierunku kształcenia, wzrost jakości kadr i ułatwienie pozyskania potencjalnych studentów na kierunkach mechanicznych oraz pracowników dla branży. Dla Wydziału Inżynierii Mechanicznej uczestnictwo w Konkursie ma z kolei na celu promocję naszego Wydziału oraz oferty dydaktycznej WIM.

Konkurs jest wspólnym przedsięwzięciem branży motoryzacyjnej wraz z niektórymi technicznymi uczelniami wyższymi w Polsce (m.in. Politechnika Wrocławska, Politechnika Lubelska.

Konkurs rozpoczął się z początkiem roku szkolnego 2024/2025. Właśnie ukazał się raport z pierwszych wyników konkursu, który prezentujemy w załączeniu.

Co szczególnie istotne z perspektywy dydaktycznej, raport zawiera listę najtrudniejszych pytań konkursowych (przykłady na stronie 11), co może być cenną wskazówką w procesie doskonalenia programów nauczania.
Ponadto lista pierwszych 20 finalistów (najlepszych uczniów) miesiąca października znajduje się na stronie 12.

Na stronie 14 Raportu Ambasadorzy Konkursu, w tym prof. J. Jackowski, wypowiadają się w kontekście Konkursu i  ogólnie problematyki motoryzacji w Polsce.

Pierwsze wyniki konkursu są bardzo obiecujące:

  • Zaangażowało się 1839 aktywnych użytkowników
  • Osiągnięto zasięg 176 339 osób w mediach społecznościowych
  • Uzyskano ponad 27 000 unikalnych użytkowników na stronie konkursu

 

Więcej o Konkursie na: wyscigtalentow.pl

Pobierz plik – Raport „Wyścig Talentów” 2024/2025; 1-31 października