Podstawę działalności badawczej i naukowej Instytutu Robotów i Konstrukcji Maszyn stanowią interdyscyplinarne badania i implementacja innowacyjnych technologii w obszarze inżynierii mechanicznej.

Główne kierunki działań Instytutu obejmują procesy projektowe i badawcze szeroko rozumianych konstrukcji, mechanizmów, maszyn budowlanych i drogowych, bezzałogowych platform lądowych ze szczególnym uwzględnieniem aplikacyjności wyników prowadzonych prac. Zakres możliwości realizacji zadań pozwala również na wielowariantową analizę właściwości mechanicznych materiałów inżynierskich, poszczególnych elementów maszyn i rzeczywistych konstrukcji w warunkach obciążeń jedno- i wieloosiowych, wsparte badaniami elektronooptycznymi z wykorzystaniem mikroskopii SEM i TEM. Daje to możliwość określenia stopnia przydatności projektowanych materiałów inżynierskich i elementów konstrukcyjnych w określonych zastosowaniach. Rozwijane w tym obszarze działania skupiają się m.in. na zwiększaniu trwałości zmęczeniowej oraz dokładności i powtarzalności w zakresie geometrii elementów konstrukcyjnych wytwarzanych w technologii przyrostowej głównie z wykorzystaniem technik SLS (Selective Laser Sintering) i SLM (Selective Laser Melting).
Prowadzimy badania w zakresie opracowywania i wdrażania nowoczesnej technologii spajania materiałów metodą bezprzetopieniową FSW (Friction Stir Welding) oraz technikami spawalniczymi LBW (Laser Beam Welding) i PAW (Plasma Arc Welding) . Technologie FSW i LBW należą do grupy najnowocześniejszych i najbardziej perspektywicznych metod łączenia metali i podwyższania właściwości eksploatacyjnych elementów konstrukcyjnych w szczególności w przemyśle lotniczym i zbrojeniowym. W oparciu o powyższe techniki spajania dysponujemy możliwościami w zakresie modyfikacji warstwy wierzchniej elementów konstrukcyjnych w celu zwiększenia ich trwałości i funkcjonalności stosując m.in. techniki FSP (Friction Stir Processing) i LSE (Laser Surfacing Engineering).

Realizujemy prace projektowe i rozwojowe związane z konstruowaniem osprzętów i narzędzi roboczych, hydraulicznych układów napędowych i systemów sterowania opartych na magistrali CANbus. Zespół dysponuje umiejętnościami i aplikacjami komputerowymi pozwalającym na identyfikację krytycznych przypadków obciążeń układów bieżnych i osprzętów roboczych, wytrzymałościowe i kinematyczne kształtowanie konstrukcji, projektowanie hydraulicznych układów napędowych oraz dobór ich podzespołów, a także opracowywanie i wykonywanie intuicyjnych systemów sterowania.

Instytut Robotów i Konstrukcji Maszyn jako jeden z pierwszych ośrodków w Polsce podjął badania nad systemami teleoperacji dla zdalnie sterowanych maszyn budowlanych. Zdobywane przez wiele lat doświadczanie pozwala nam aktywnie uczestniczyć w procesie badawczo-wdrożeniowym związanym z bezzałogowymi platformami lądowymi.

Zespół Instytutu dysponuje możliwościami realizacji etapu wykonawczego, włączając w to proces wytwarzania autorskich aplikacji zarządzających i oprogramowywania sterowników. Dzięki temu jesteśmy w stanie oferować rozwiązania systemów teleoperacji również do standardowych maszyn budowlanych.

Działalność naukowo-badawcza instytutu skupia się w następujących obszarach:

• projektowanie i testowanie platform bezzałogowych i robotów ze szczególnym uwzględnieniem systemów teleoperacji i zdalnego sterowania oraz mobilności, manipulatorów i osprzętów roboczych;
• projektowanie i testowanie maszyn i pojazdów wysokiej oraz ekstremalnej mobilności;
• projektowanie systemów napędu i sterowania w technologii CAN-bus;
• modelowanie, projektowanie, modernizacja oraz badania maszyn roboczych (inżynieryjnych) ze szczególnym uwzględnieniem hydrostatycznych i hydrokinetycznych układów napędowych, ich automatyzacji i sterowania oraz pracy w skrajnych warunkach klimatycznych;
• badania wytrzymałości zmęczeniowej materiałów inżynierskich, ich połączeń i konstrukcji;
• badania właściwości połączeń wykonanych wysokoenergetycznymi metodami łączenia materiałów konstrukcyjnych w zakresie technik LBW, PTA;
• zastosowania zaawansowanych technik modyfikacji warstwy wierzchniej metodą FSP oraz z zastosowaniem wiązki lasera i strumienia plazmy;
• opracowywania technologii wytwarzania przyrostowego elementów konstrukcyjnych z wykorzystaniem technik SLS (Selective Laser Sintering), SLM (Selective Laser Melting) i LMDT (Laser Melting Deposition Technology);
• opracowywania technologii zgrzewania tarciowego FSW stopów lekkich;
• zastosowania zaawansowanych metod pomiarowych właściwości mechanicznych materiałów i geometrii konstrukcji z wykorzystaniem technik: ESPI, DIC, termografii, skanowania 3Di szybkiej kamery;
• badania zjawisk dynamicznych w warunkach impulsowego obciążenia wysokoenergetycznego zaawansowanych materiałów konstrukcyjnych;

Nowoczesna, interdyscyplinarna i unikatowa w skali kraju baza aparaturowa stanowi wyposażenie Laboratoriów Instytutu Robotów i Konstrukcji Maszyn, której szczegółowe parametry techniczne i możliwości zastosowania zamieszczono w zakładce Baza laboratoryjna.